sk6

Thursday, April 22, 2010

Sa Aking Mga Kamay Chapter 2: Pagsuway

Sa Aking Mga Kamay

by Paul Diaz


Chapter 2: Pagsuway

Nakabalik ang pamilya mula sa over extended summer vacation nila sa Baguio. Dahil nawili sila sa lugar tumagal sila doon ng dalawang lingo. Lumipas ang dalawa pang lingo at nasanay na sila sa abilidad ng kanilang anak. Pasukan na at si Kiko ay Kinder 1 na. “Kiko wag ka magulo para mabotones ni mommy uniform mo anak” sabi ni Teresa. “E mommy bakit nung pumasok ako kahit ano suot ko? Bakit ako mag uniform, ang init init gusto ko tshirt lang” reklamo ng bata.

“Anak kinder ka na e, last year nursery ka. Next year Kinder 2 tapos grade 1” paliwanag ng nanay niya. “E nasasakal ako mommy, wag na sa neck kasi” reklamo ng bata. “O sige na, o ayan dalian mo kumain at ihahatid ka pa ng daddy mo” sabi ni Teresa at agad humarap ang bata sa lamesa.

Pasimpleng tumabi si Fred at tinignan ang asawa niya. Nang nakita niyang hindi ito nakatingin lumapit siya sa anak niya. “Anak, malaki na yung jackpot sa lotto, diba ayaw mo na magwork si daddy. Tignan mo nga kung kailangan pa mag work si daddy” bulong niya sa anak niya at agad humawak sa kamay ng anak niya.

“Ano yang pinapagawa mo kay Kiko aber?” tanong ni Teresa. “Labs, di naman niya makikita yung lalabas e, gusto ko lang malaman kung mananalo ako para di na ako magsisigaw na parang babae mamaya” paliwanag ni Fred. “Talo daddy” bigkas ni Kiko at napakamot ang ama niya. “Kiko, anak may nakita ka bang ka noise si daddy na iba?” lambing ni Teresa.

“Labs! Mas masahol pa yang ginagawa mo” reklamo ni Fred at natawa ang asawa niya. “Hindi naman sa wala ako tiwala sa iyo pero iba na yung sigurado” sumbat ni Teresa. “Sige anak sagutin mo tanong ng mommy” sabi ni Fred. “Hmmm si daddy ang mag iingay e. Talon ng talon tapos di mapakali” sagot ng bata sabay subo sa pagkain. “Ako? Bakit ako tatalon at di mapakali?” tanong ng tatay niya at napataas ang kilay ni Teresa.

Pagkatapos kumain ay lumabas na yung mag ama, “Kiko did you kiss your mommy?” tanong ni Fred. “Ay oo pala, wait daddy” sabi ng bata at tumakbo pabalik sa pinto kung saan naghihintay ang nanay niya. Lumuhod si Teresa at niyakap siya ng bata. “Sorry mommy nakalimutan ko” sabi ni Kiko sabay halik sa nanay niya. “Excited ka kasi pumasok e, by the way may surprise ako sa bag mo, yung favorite mong chocolate” bulong ni Teresa.

Super ngiti si Kiko at muling humalik. “Alam ko mommy, nakita ko” sabi niya. “Naman anak, di na kita pwede isurprise pag ganyan e” tampo ni Teresa. “Wag ka na sad mommy, positive naman e” bigkas ni Kiko at nanlaki ang mga mata ng nanay niya. “Fred!!!” sigaw niya at agad lumabas ng kotse ang asawa niya.

“Bakit?” tanong ni Fred. “Anak ulitin mo nga sinabi mo sa daddy mo” sabi ni Teresa. “POSITIVE!!!” sigaw ni Kiko at napanganga ang ama niya. Tumayo si Teresa at napahawak sa tiyan niya, “Positive? Teka linawin mo Kiko!” sigaw ni Fred at dahan dahan lumapit.

“Late na ako daddy e! Basta si mama mag wiwi tapos positive” sabi ng bata. “Yes!!!” sigaw ni Fred at nagtatalon. Di siya mapakali, pumasok sa kotse sabay lumabas ulit at pinuntahan ang asawa niya para yakapin. Di pa nakuntento ay binuhat niya si Kiko at pinaikot ikot hanggang nahili silang mag ama.

“Fred!!! Si Kiko!” sigaw ni Teresa ay biglang natawa ang asawa niya. “Sorry anak, nahilo ka ba?” sabi ni Fred at si Kiko di makalakad ng direto at napaupo sa semento. “Oh my God I am sorry anak, magkakaroon ka na ng kapatid. Labs antayin mo ako at mag half day ako” sabi niya. “Para ano? Manganganak na ba ako?” tanong ni Teresa at napakamot ang asawa niya. “Oo nga no, ah basta pupunta tayo sa doctor. Basta mamaya, tara na Kiko” sagot niya.

“Well at least natapos na ang pagtatalon niya” sabi ni Teresa at bigla siyang nilingon ng anak niya at masama ang tingin. “Di pa tapos mommy” sabi ni Kiko sabay simangot at humawak sa ulo niya. Natawa nalang si Teresa at kinawayan ang mag ama niya habang silay papaalis. “Ingat kayo ha!” bigkas niya.

Pagdating nila sa school agad tumakbo si Kiko pagkat nakita niya si Layla. “O sige anak bye” bulong nalang ni Fred pero di parin siya maka get over sa magandang balita na sinabi ng anak niya.

“Magkakalase ba ulit tayo?” tanong ni Kiko pagkalapit niya sa kaibigan niya. “Oo daw sabi ni papa ko. Nakita niya sa room, doon ang room natin o bago na” sagot ni Layla. “Dito muna tayo mainit sa loob e” sabi ni Kiko kaya naglakad lakad ang dalawang bata sa campus.

Sa isang grupo ng bata na nagtatawanan, napatingin yung dalawa at nakita nila ang isang malaking batang lalake na kinakalkal ang bag na pink. “Tignan mo o bag niya pink” sabi ni Kiko sabay humalakhak. “Hindi bag nung girl yon o, umiiyak siya” sabi ni Layla at napatingin ulit si Kiko.

“Hoy Kiko saan ka pupunta?” tanong ni Layla pagkat biglang sumugod ang kaibigan niya. “Isoli mo bag niya!!!” sigaw ni Kiko at napatahimik ang grupo. Dahan dahan tumalikod ang malaking bata at tinitigan ang matapang na lalake. “Bakit siyota mo ba siya?” tanong nung malaking bata sabay nagtawanan ang mga kaibigan niya.

Napatingin si Kiko sa babaeng umiiyak, nilapitan niya ito at tinulungan tumayo. “Bag mo ba yung pink?” tanong niya. “Kinuha niya” iyak ng babae at lalo nagalit si Kiko. Tumalikod siya at inagaw ang bag saka sinoli sa babae. “Eto o” sabi niya at agad ito kinuha ng babae at niyakap.

Humarap si Kiko sa malaking bata at tinitigan. “Ikaw ang laki laki mo tapos inaagaw mo bag pa ng babae. Gusto mo din ba ng pink na bag?” tanong ni Kiko at nagtawanan ang lahat. Napahiya yung malaking bata at biglang tinulak si Kiko. “Ikaw mayabang ka ha. Sport tayo?” hamon niya at biglang napangisi si Kiko.

“Kiko wag!!!” sigaw ni Layla pero tinulak ulit nung malaking bata ang kaibigan niya. Ngumisi lang si Kiko at hinawakan bigla ang kamay ng kalaban niya. Napapikit siya saglit at biglang humalakhak.

“Diyos mio bata ka! Napunit mo nanaman ang pantalon mo! Lagi nalang ganito! Ayan di na pwede tahiin yan! Bibili nanaman tayo ng bago! Dahil diyan di na kita bibilkan ng games ng computer mo!” biglang bigkas ni Kiko na parang sinasaniban.

Tulala lang ang malaking bata at di makapaniwala pagkat ganon na ganon lagi ang linya ng nanay niya. “Hay naku naman kasi Bon Bon” pahabol ni Kiko at nagulat na talaga yung malaking bata. “Bon Bon? Ikaw si Bon Bon?” tukso ni Kiko at nanginig ang kalaban niya. Sobrang naghalakhakan ang ibang bata at nakitukso narin sa palayaw niya. “Bon Bon!!!” sigaw nila.

Sa sobrang hiya naiyak yung malaking bata at biglang tumakbong palayo. Lumapit si Layla sa kaibigan niya at binangga ito. “Galing mo pards ah” sabi niya at napangisi si Kiko. Yung umiiyak na bata biglang yumakap kay Kiko. Nagdikit ang mga kamay nila kaya si Kiko nanigas at napapikit.

“Aaaaahhhh!!!” sigaw ng batang lalake sabay tumakbong palayo. Di maintindihan ni Layla ang nangyari kaya tinignan niya yung babae at inirapan sabay hinabol ang kaibigan niya.

“Michi!!! Diyos ko saan ka ba nagpupunta kanina ka pa naming hinahanap!” sigaw ng isang babae. “Yaya dito naman school ko” sabi ni Michi. “No no, di ba nag change school ka na, doon school mo o sa kabila. Aysus pano ka ba nakatawid? Papatayin ako ng papa at mama mo pag nalaman nila ito” sabi ng yaya niya.

“Yaya dito nalang ako mag school ulit” sabi ni Michi. “Hay naku ha, sabi mo sa mama mo ayaw mo dito kaya nilipat ka doon sa kabila tapos gusto mo ulit dito? Hala ka tara na baka late ka na. Ay sus kang bata ka papatayin mo ako sa nebyos, tara na” sagot ng yaya niya.

Si Michi napalingon muli sa dati niyang paaralan, pilit hinahanap yung batang lalake na tumulong sa kanya. “Yaya dib a talaga pwede dito again?” tanong niya. “Bakit mo ba gusto ulit dito?” tanong ng yaya niya. “Kasi nandito si Kiko” sagot ng bata sabay ngiti. “Oh my goodness iha, ang bata bata mo pa para sa mga ganyan. Cannot be okay? Lets go na” sabi ng yaya niya at nalungkot muli ang batang babae.

Pagsapit ng recess ay nagsama sa labas ng classroom sina Kiko at Layla. “Kiko bakit ka tumakbo kanina? Kinagat ka ba niya?” tanong ni Layla. “Hindi, kasi nakita ko na magiging friends kami tapos ishare ko sa kanya tong chocolate ko. E favorite ko to e kaya ayaw ko nga” sagot ng batang lalake.

“Pano mo nakita?” tanong ni Layla at natahimik si Kiko at naalala ang sinabi ng magulang niya na wag ipagsasabi ang abilidad niya. “Ah siyempre pag kinain ko tong chocolate ko tapos makita niya e hihingi siya diba?” palusot niya. Binuksan nung bata ang bag niya para ilabas ang kanyang pagkain at nagulat siya. “Dalawa nalagay ni mommy” sabi niya at napasilip si Layla.

“O dalawa naman pala, ikaw talaga damot mo” sabi ni Layla at nagpacute. Naguluhan si Kiko at kinabahan. “Para sa kanya to dapat isa. Hala binago ko” bigkas niya at nalito si Layla. “Wala na siya akin nalang yan” sabi niya. Napaisip muli yung batang lalake at tinignan ang kaibigan niya. “Oo nga no parang ganon din kasi naishare ko din lang yung chocolate. Pero dapat siya, baka bumalik siya mamaya kaya dapat wag ko ibigay muna” sabi ni Kiko.

“Damot!” sigaw ni Layla at napakamot si Kiko. “E pano kung bumalik siya?” tanong niya. “Bakit kilala mo ba yon? Di mo naman friend yon e. Ako friend mo” paalala ng batang babae. “Pero dapat sa kanya tong isa e” pilit ni Kiko. “Damot damot damot damot damot!” sabi ni Layla at napilitan ibigay ni Kiko ang chocolate sa kanya. “Tsk basta dapat sa kanya to e” sabi ng batang lalake at binawi ang chocolate kaya ang kaibigan niya biglang umalis.

Pagsapit ng dismissal, sinundo sila ng nanay ni Layla na si Olivia. Sumakay ang dalawa sa likod ng kotse at di nagkikibuan. Magkalayo na nga sila ng upo pero si Layla pilit pa tinutulak si Kiko palayo. “Lumayo ka sa akin” sabi niya. “Nakadikit na ako sa door. Saan pa ako uurong?” tanong ni Kiko at natawa ang nanay ni Layla.

“Fighting is not good kids” sabi ni Olivia at sumimangot ang anak niya at muling tinulak si Kiko. Nang nakauwi na sila ayaw pa bumaba ni Kiko, binuksan niya bag niya at nilabas yung isang chocolate. “Layla o sa iyo na to” sabi niya sabay abot nung chocolate. Ang batang babae tumingin sa malayo at nagsimangot, napalingon si Olivia at muling natawa. “Hay naku kayong dalawa talaga, don’t forget to lock the doors ha” sabi niya sabay lumabas ng kotse.

“Sige na Layla kunin mo na. Wag ka na magalit sa akin. Wag na tayo mag fight” suyo ni Kiko pero yung batang babae ay nagmamatigas. “Ayaw ko na niyan” sabi ni Layla. “O kung ayaw mo bakit di ka pa bumaba?” tanong ni Kiko. “E nakaharang sa door e” sumbat nung kaibigan niya.

“E may door din sa tabi mo naman” bawi ni Kiko. “Sabi ni mommy at daddy wag bumamba sa door na ito kasi may dumadaan na cars. Dapat lagi bumaba diyan sa right” paliwanag ni Lalya. “E nasa house na tayo e wala naman car na” bawi nung batang lalake. Lalo nainis si Layla at binubuksan na yung pinto sa tabi niya pero hinawakan ni Kiko ang kamay niya. Napapikit muli siya at nanginig kaya napalingon si ang batang babae sa kanya.

“Kiko? Hoy!” sigaw ni Layla at natauhan ang batang lalake. Ngumiti siya at muling inabot ang chocolate. “Alam ko naman gusto mo to e, sige na Layla kunin mo na” sabi ni Kiko. Nagmamatigas pa ang batang babae pero ang simangot niya nagiging ngiti. “Sige na nga, akin na talaga to?” tanong niya. “Oo naman friend kita e” sagot ni Kiko at napangiti si Layla.

Lumabas yung dalawa ng kotse at nagpaalam na si Kiko. Tuwang tuwa si Layla na kinakain ang chocolate habang naglalakad papunta sa pinto nila. Ang batang lalake inantay makapasok ang kaibigan niya sa pinto, kitang kita niya na masaya si Layla kaya naglakad narin siya pauwi pero di mapakali parin ang isipan niya.

Kumatok si Kiko sa pinto ng bahay nila, “Sino yan?” narinig niya boses ng nanay niya. “Special offer po!” sigaw ng bata. Nagbukas ang pinto at humahalakhak si Teresa at niyakap ang anak niya. “Loko loko ka talaga Kiko. Aba himala ata at maaga kayo sinundo ni Olivia” sabi niya. “Bakit di ka naniniwala na special offer mommy? Pag special offer di mo binubuksan ang door e” sabi ni Kiko at lalo natawa ang nanay niya. “E kasi anak nabosesan kita” sagot ni Teresa. “Special offer po!” ulit ni Kiko pero sa pabaklang boses at nagtawanan ang mag ina.

Ilang minuto lang dumating na si Fred, tulad ng pangako niya na mag half day lang siya. Nakahanda na ang pananghalian, si Kiko nalang ang wala pero kahit naka ilang tawag na yung mag asawa di pa bumaba ang kanilang anak. Aakyat na sana si Fred pero ang anak niya malungkot na bumababa ng hagdanan.

“O why the sad face anak?” tanong niya pero si Kiko dumaan lang at dumiretso sa lamesa. Nagkatinginan ang mag asawa, napansin nila na may hawak na chocolate si Kiko. “Mamaya mo na kainin yan anak, lunch na e” sabi ni Teresa. “Mommy, kanina morning may nahelp ako girl kasi yung big boy kinuha bag niya tapos umiiyak na siya” kwento nung bata.

Naupo ang mag asawa at nakinig, “Hinawakan ko hand nung big boy tapos nakita ko pinapagalitan siya ng mommy niya na big din. Tapos yung narinig ko na sinasabi ng mommy niya sinabi ko sa kanya tapos umiyak siya at umalis” dagdag ni Kiko. “Hmmm yan na sinasabi ko anak e. Wag mo gagamitin sa bad ang ability mo” sabi ni Fred.

“Pero daddy nahelp ko yung girl na umiiyak e. Nasoli yung bag niya tapos inembrace pa niya ako pero tumakbo ako” sabi ni Kiko at natawa yung mag asawa. “O why did you run? Hero ka niya anak, she was saying thank you sa paghug niya” sabi ni Teresa. “Kasi po nakita ko na ishare ko sa kanya tong chocolate ko e. Favorite ko to kaya ayaw ko kaya takbo ako” kwento ni Kiko at lalo pang nagtawanan yung dalawa.

“Kiko its not good to be selfish anak. You always share what you have if possible” paalala ng mommy niya. “Sorry po…pero mommy nung recess ay nakita ko may two kang nilagay sa bag ko. Di ko alam na two e. Kung alam ko two e di sana nashare ko sa kanya pero wala na siya tapos nakita ni Layla. Gusto niya pero di ko binigay tapos nagalit siya. Tapos nung nasa car na naawa ako kasi sad siya kaya binigay ko yung isa pero ayaw na niya”

“Pero nahold ko hand niya at nakita ko happy siya kumakain ng chocolate sa room niya. Binigay ko kinuha niya. Mommy bakit ganon? Bakit yung nakita ko yung isang girl binigay ko yung chocolate tapos si Layla din nabigyan ko” sabi ni Kiko.

“Tapos ikaw wala ganon ba anak?” tanong ni Teresa. “Dapat tatlo kasi nilagay mo para tig isa sila” banat ni Fred. “E di ko nga alam na dalawa nalagay ko e” bawi ni Teresa. “Mommy nung umaga nahold ko hand ni Layla di ko naman nakita yung kumakain siya chocolate e, bakit nagbago? Dahil ba di ko binigay yung chocolate dun sa isang girl?” tanong ni Kiko at natahimik ang mga magulang niya.

“Siguro ganon na nga anak” sabi ni Fred pagkat di nila alam pano ipaliwanag sa anak nila. “Mommy tago mo tong chocolate, dalhin ko nalang ulit bukas” sabi ni Kiko. “Pwede mo naman kainin yan mamaya e, meron pa naman chocolate diyan na pwede mo ibaon bukas” sabi ni Teresa. “Mommy, sabi niyo pag nakita ko mangyayari yon talaga. Pag di nangyari sabi niyo kasi na mangyayari at mangyayari yon pero siguro ibang araw. Kaya baon ko ulit to bukas baka makita ko ulit yung girl. Pag nakita ko ibibigay ko na sa kanya kasi sa kanya dapat ito e” paliwanag ni Kiko at natuwa ang mag asawa.

Pagkatapos kumain ay pinagmasdan ng dalawa ang anak nila habang nanonood yung bata ng telebisyon. “He is slowly understanding things” bulong ni Fred. “Pero what if it never happens?” tanong ni Teresa. “Pag di nangyari sa dalawang araw ako nalang kakain, palitan mo nalang ng bago. Lets let him do what he thinks is right, at least natututo siya” bulong ulit ni Fred.

Samantala sa school grounds, “Michi halika na kasi at umuwi na tayo. Nagtetext na mama mo” sabi ng yaya. “Konti pa yaya, baka bumalik siya dito e” sabi ng batang babae. “Diyos mio naman iha isang oras na tayo dito. Sino ba kasi yang Kiko na yan? Yung matsing ba sa Batibot? Wag mo sabihin na si Pong naman ang aantayin mo bukas” reklamo ng yaya.

“Ayaw ko pa umuwi” sabi ni Michi. “Hay naku Michelle umuwi na tayo bago magalit pa mama mo. Halika na iha!” sabi ng yaya niya. Nagsimangot ang batang babae at sumama sa yaya niya, muli siyang lumingon sa dati niyang paaralan at huminga ng malalim. “Kiko” bulong niya sabay ngumiti.


I just wanted to post this chapter so that the introduction would be complete. For the rest of the chapters....ITANONG NIYO DUN SA DALAWANG COPY PASTER. AKALAIN MO KOKOPYAHIN NA NGA WALA MAN LANG CREDITS. MEANING INANGKIN NILA. O AYAN SA MGA MAGNANAKAW ANGKININ NIYO ULIT ITO....SIGE NGA TAPUSIN NIYO NGA ITO KUNG KAYA NIYO.

I REALLY SHOULD NOT BE AFFECTED SINCE THE STORIES THEY COPIED WERE NOT EVEN COMPLETE. BUT THE MERE FACT THAT THEY COPIED AND PASTED WITHOUT GIVING PROPER CREDITS IS JUST TOO MUCH.

I MAY OR MAY NOT CONTINUE THIS STORY, IF EVER IT WONT BE COMPLETE LIKE BESPREN, EM EN KAY, BERTWAL AND MP.

MABUHAY ANG MGA PIRATA!!! AKALAIN MO LIBRE NA NGA E TAPOS PIPIRATAHIN PA HAHAHAHA. YOU LEAVE ME NO OTHER OPTION BUT TO BE SELFISH FOR A CHANGE


IF I CHOOSE TO CONTINUE THEN ALAM NIYO NA SAAN KO IPOPOST. SA NOO NILA NYAHAHAHAHA HOW I WISH THAT WAS POSSIBLE TAPOS TYPEWRITER PA GAGAMITIN KO. OH WELL...ITS THEIR FAULT SO DONT BLAME ME.

Sa Aking Mga Kamay Chapter 1: Abilidad

Sa Aking Mga Kamay

by Paul Diaz


Chapter 1: Abilidad

Isang linggo ang lumipas, maaga nagising si Kiko at agad nagpunta sa kwarto ng kanyang mga magulang. Umakyat siya sa kamay at nagtatalon, “Wake up!!! Wake up!!!” sinigaw niya. Nagising si Fred at niyakap ang anak niya, tinago niya ito sa ilalim ng kumot at kiniliti. “Tsk ang gulo niyong dalawa!” sigaw ni Teresa. “Mommy nanaginip ulit ako” sabi ng bata.

“Ano nanaman dream mo anak?” tanong ng nanay niya at humarap sa dalawa. “Yun ulet tapos may may isa pa. Pupunta tayo sa Baguio!” sabi ni Kiko at biglang natawa ang kanyang mga magulang. “Baguio? Paano tayo pupunta ng Baguio anak e di pa pwede magbakasyon ang daddy mo from work” sabi ni Teresa.

Ngumiti lang si Kiko at yumakap sa mommy niya, bigla siya napapikit at nanginig. “Mommy, bad na tao yung doctor na yon. Sa iba niyo nalang ako dalhin” sabi ng bata at nagulat ang mag asawa. “Anong doctor?” tanong ni Fred at humarap naman si Kiko sa kanyang tatay at yumakap. “Kung saan niyo ako dadalhin mamaya” sabi ng bata. Tahimik lang si Fred at tinignan ang asawa niya, bumangon siya at napakamot.

May nilabas siya sa drawer at inabot sa kanyang asawa. “Ano to?” tanong ni Teresa. “Basahin mo nalang” sabi ni Fred. “Four days and four nights reservation…Baguio Manor? Pupunta tayo sa Baguio?!!!” sigaw sa tuwa ni Teresa at napangisi ng malaki si Kiko. “Fred ano to?” tanong niya. “E kasi diba we were planning…” bigkas ni Fred ng sumingit si Kiko. “Papatulugin niyo ako tapos doon sa room niyo si mommy magiging noisy” sabi ng bata at agad tinakpan ni Teresa ang bibig ng anak niya at gulat na gulat ang mag asawa.

“Yun na nga” sabi ni Fred at naghalakhakan yung mag asawa. “I think its time for breakfast” sabi ni Teresa nang bumangon siya. “Scrambled eggs and bacon!” sigaw ni Kiko at bumaba siya ng kama at tumakbo palabas ng kwarto. Niyakap ni Teresa ang asawa niya at hinalikan sa labi. “Ikaw ha, balak mo pa ako isurprise, akala ko ba di ka pwedeng magbakasyon?” landi niya. “Surprise nga e diba? I had to tell a lie to cover up the surprise pero wala na binuking na ni Kiko” sagot ni Fred.

“About that, medyo natatakot na ako labs” sabi ni Teresa. “Oo nga e, sa tingin ko kailangan na natin siya ipatingin” sagot niya. “Hmmm just like what he said” sagot ng asawa niya at napatawa silang dalawa. “Oo nga e, what if ipabukas nalang natin? O diba? Hindi na magkakatotoo yung premonition niya” sabi ni Fred at napangisi si Teresa. “Tama kontrahin natin…pero wag yung Baguio trip” sagot niya.

“Tamang tama sabado today and no work. Lets have a family day. O diba? Di niya nakita yon. Dalhin natin siya sa game area ng mall or lets watch a movie” sabi ni Fred. “Tama at iba ang lulutuin ko for breakfast” banat ni Teresa at tumawang parang demonyo ang mag asawa.

Bumaba ang mag asawa at nakita nila si Kiko sa sofa at nanonood ng telebisiyon. Nagtungo sa kusina si Teresa at pagbukas ng ref agad siya napakamot. “Alam ko may hotdog pa dito e” bigkas niya at napasilip si Fred. “Baka naman ubos na, ano nalang ba meron?” tanong niya at tinignan siya ng asawa niya. “Bacon, ano pa nga ba?” sagot ni Teresa at napabuntong hininga sila.

“Kiko! Tinago mo ba yung hotdog?” tanong ni Fred at tumayo ang bata sa sofa at tinignan ang mga magulang niya. “Ano po yon?” tanong niya. “Kiko, its not good to tell lies anak” paalala ni Teresa at dahan dahan bumaba ang bata at kinuha ang pack ng hotdog sa ilalim ng sofa. Nakasimangot na lumapit si Kiko at inabot ang mga hotdog. “Eto po mommy, sorry po” bigkas niya.

Tumalikod si Kiko at niyuko ang ulo na bumalik sa salas. Sinoli ni Teresa ang mga hotdog sa ref at nilabas ang bacon. “Oh akala ko ba kokontrahin natin?” tanong ni Fred. “As if kaya mo tiisin anak mo, just this one pero tuloy ang plano natin” sagot ng asawa niya. Napakamot si Fred at napalingon sa salas, nakita niya si Kiko na nakatingin sa kanya at nakangisi.

Tulad ng naplano ng mag asawa nagtungo sila sa mall para mag sine. Pagkatapos manood ay kumain sila ng pananghalian saka pinaglaro si Kiko sa game zone. Sa labas tuwang tuwa ang mag asawa pinapanood ang anak nilang nagsasaya. “Mukhang successful tayo” sabi ni Fred at umakbay sa kanya si Teresa.

“Frederico?” may lalakeng boses na nagsabi at napalingon ang mag asawa. “Teodoro?” bigkas ni Fred at biglang nagkamayan ang dalawang lalake. “Pare long time no see ah” sabi ni Teddy. “Six years pare, last time nagkita tayo nung graduation pa” sabi ni Fred at nagtawanan yung dalawa. “O siya nga pala pare this is my wife, Teresa. Labs ito si Teddy, barkada ko nung college” pahabol ni Fred.

“Hello nice to meet you. Kasama ko din asawa ko at anak, ayun sila o sa loob” turo ni Teddy. “Pare nandyan din anak ko e, ayun o yung naglalaro ng dance dance something” sabi ni Fred. “Wow gwapo ng anak mo ah, di nagmana sa iyo pare” biro ni Teddy. “Pero yung anak mo manang mana sa iyo, gwapo din” banat ni Fred at bigla siya siniko ni Teresa. “Ano ka ba labs ang bastos mo, babae anak niya at ang ganda nga e” sabi niya.

Nagtawanan yung dalawang magbarkada at nalito si Teresa. “Labs masanay ka na ganito talaga kami magbiruan” sabi ni Fred. “Mas masahol pa kami nung college, oo nga pala pre tinuloy mo bas a masteral?” sabi ni Ted. “Oo pare, kaya medyo nasa top management ako. Ikaw ba?” sagot ni Fred.

“Ah pare doctor na ako ngayon, nung matapos ko Psych e tinuloy ko na. Ngayon Psychologist na ako” sabi ni Ted. “Ows? Congrats pare, teka pala pare. Baka kaya mo icheck anak ko pare kasi may kakaibang nangyayari sa kanya e” sabi ni Fred. “Ow? Nagmana sa pagkasira ulo mo?” biro ni Ted at nagtawanan ulit yung dalawa.

“Hindi pare, parang nakikita niya yung mangyayari sa isang araw e. Tapos this morning e sabi niya pupunta kami sa Baguio kasi he dreamt it. Sa totoo yung ang surpise ko sana kay Teresa” kwento ni Fred. Naintriga si Teddy at napatingin kay Kiko, “What if we grab dinner tapos pwede ko siya tignan” alok niya at pumayag ang mag asawa.

Nagtipon ang dalawang pamilya sa loob ng isang restaurant, “Honey, this is Fred my barkada in college, his wife Teresa and their son” pakilala ni Teddy. “This is my wife Emily and my daughter Amy” dagdag niya. “Ang cute naman nitong little boy na to, whats your name?” tanong ni Emily sabay kurot sa pisngi ni Kiko.

Napapikit yung bata at nanginig sabay lumapit. “Kiko po” sabi niya at lalong lumapit at bumulong. “Wag niyo po sasampalin asawa niyo pag nakatingin si Amy” sabi niya at biglang napahalakhak yung babae. “Kiko what did you tell her?” tanong ni Teresa at hinila anak niya palayo. “Oh don’t worry nagpapatawa lang siya, comedian ata anak niyo” sabi ni Emily. “Nagmana sa ama I am sure” banat ni Teddy.

Nang natapos sila mag order ay tinatawag ni Teddy si Kiko para lumapit pero kumapit yung bata sa nanay niya. “Sabi kasi bad yan e” bigkas niya at nagkatinginan ang mag asawa at doon lang nila naalala ang sinabi ng anak nila nung umaga. “Anak sige na lapit ka na kay Tito Teddy mo” sabi ni Fred.

Lumapit si Kiko at naupo sa lap ng doctor, “Sabi ng mommy at daddy mo nagkakaroon ka ng dreams daw tapos nakikita mo daw yung mangyayari sa isang araw” sabi ni Teddy at napatingin si Emily. “Ows? Totoo?” tanong niya. Napangiti si Teresa at biglang nagkwento, sinimulan niya mula nung nag birthday ang anak nila.

Nagtawanan ang dalawang babae at parang nahiya si Kiko. “At that age ganon na dream niya?” tanong ni Emily. “Kaya nga e, tapos sabi niya naiyak daw kasi masakit sa dibdib” dagdag ni Teresa at lalo sila nagtawanan. “Well about that break up dream na recurring di ko alam but about the Baguio trip that is premonition. Then the knowing what happens what will happen on a specific day is really intriguing” sabi ni Teddy.

“Tapos about the Baguio trip sabi niya pag tulog na daw siya e my wife will make noises” kwento ni Fred at bigla siya siniko ni Teresa. “Noises?” tanong ni Emily. “Kasi we were planning to you know, para di siya lonely” pabulong na sabi ni Fred at biglang nagtakip ng bibig si Emily pero si Teddy napatawa. “Wow that specific ha” sabi niya.

“Hay naku sinabi mo, pati nga yung pagtingin mo sa kanya nakita niya e” sabi ni Fred at nagulat yung doctor. “Oh really? Nakita mo tong pangyayari na ito Kiko?” tanong ni Teddy at tinignan siya ng masama ng bata. “Okay, pano mo nagagawa yon iho?” tanong niya. Biglang humawak ang bata sa kamay ng doctor at napapikit.

“Tito pati kasama niyo maingay din” sabi ni Kiko at biglang napahalakhak si Emily at napatingin sa kanya yung bata. “Hindi po ikaw yon” dagdag niya. Natahimik ang lahat at saktong dumating ang pagkain. Nilayo ni Fred ang anak niya at pinatabi kay Amy. Nagsimula sila kumain pero damang dama nina Fred at Teresa na may tension na nabubuo kina Ted at Emily.

Ilang saglit lang biglang tumayo si Emily, “Excuse us please” sabi niya at hinila niya ang kanyang asawa. Si Amy biglang tumayo pero hinawakan ni Kiko ang kamay niya. “Wag ka na sumama” sabi ng bata. “Bitaw, sama ako sa mommy ko” sabi ni Amy na nakakalas at tumakbo. Tumayo din si Kiko at hinabol siya, “Kiko! No!” sigaw ni Teresa. “Wait labs, let him” sabi ni Fred.

Sa isang sulok nag usap sina Ted at Emily, nahawakan ni Kiko ang kamay ni Amy bago pa siya makalapit. “Halika may ipapakita ako sa iyo don” sabi ni Kiko. “Hindi sama ako kay mommy ko” pilit ni Amy. “Sama ka sa akin, may nakita ako doll doon” pilit ng batang lalake at nakuha niya atensyon nung batang babae. “Saan?” tanong niya. “Halika na nakita ko doon pero ubusin muna natin yung food” sabi ni Kiko at sumama sa kanya si Amy.

Nang nakaupo si Amy nanatiling nakatayo si Kiko sa tabi niya, “Kiko upo ka na din” sabi ni Fred. “Wait lang po” sagot ng bata at bigla silang nakarinig ng isang sampal sa malayo. Napatingin ang lahat ng tao sa mag asawang nakatayo, bumalik na si Kiko sa kanyang upuan at pilit kinukuha ang atensyon ni Amy para di siya lumingon. Halos mapaiyak sina Fred at Teresa sa ginawa ng anak nila, nilingon sila ni Kiko at nginitian.

Bumalik yung mag asawa sa lamesa para ituloy ang pagkain. Nang natapos sila tumayo muli si Emily at hinawakan ang kamay ng anak niya. “It was nice meeting you, mauna na kami” paalam niya. “Mommy wait Kiko will show me the doll” sabi ni Amy. “Not now, we need to go home” sagot ng nanay niya. Napasimangot si Amy at kinawayan si Kiko. Tumayo si Ted at hinarang ang mag ina niya. “Not like this” bigkas niya pero bigla siyang sinampal ni Emily.

Sabay nanigas yung dalawang bata, napatayo si Kiko, si Amy bigla nalang umiyak. “Leave us alone!” sigaw ni Emily at binuhat ang anak niya saka umalis. Hiyang hiya si Ted na bumalik sa lamesa at nilalabas ang wallet niya. “Pare ako na, its okay” sabi ni Fred. “Salamat, sorry about that” bigks ni Teddy. “Pare sorry, we should not have let Kiko do that” sagot ng barkada niya. “Don’t blame the child, he is innocent. Its my fault and she would have known about that affair sooner or later”

“You should have Kiko checked, bihira ang may ability na ganyan. Payo ko lang get him some help so he can control that ability pero mag ingat kayo kasi since rare yan madami ang gusto mag exploit sa ganyan. Sa ibang bansa kinukulong ang mga ganyan at ginagagawang lab experiments. I would like to help but it seems I have bigger problems. I can refer you to good doctors pero di ko sila kilala masyado so mas maganda yung may tiwala talaga kayo. Sige pare” sabi ni Teddy.

Si Kiko hindi parin gumagalaw, nanginginig ang katawan kaya agad siya niyakap ng mommy niya. “Labs uwi na tayo” sabi ni Teresa.

Pagkauwi nila sa bahay naupo ang bata sa sofa at natulala. Nagtungo ang mag asawa sa kusina at pinagmasdan ang anak nila. “Labs I feel bad dahil sa nagawa ni Kiko” sabi ni Teresa. “Labs, sabi nga ni Teddy na its not his fault. Inosente pa anak natin at he didn’t know that what he was going to say would be bad” paliwanag ni Fred. “Oo nga pero kahit na, parang fault pa natin kaya nag away sila” sabi ng asawa niya.

“Well maybe they can work things out. Wag na natin problemahin yon, lets think about Kiko now” sabi ni Fred. “May abilidad anak natin, sure na yon. Ayaw ko yung sinabi ni Teddy na gagawin siyang experiment. Wag na tayo hihingi ng tulong kung ganon din lang mangyayari” sabi ni Teresa at niyakap siya ng asawa niya. “Ayaw ko din yon, I want our son to be normal so tayo lang ang tutulong sa kanya” bulong ni Fred.

“Pero wala tayo alam diyan e. How will we help him?” tanong ni Teresa. “We raise him to be a good person. To know what is right and what is wrong. Di natin alam kung permanent yang ability niya. I want my son to be normal, I don’t want him to take advantage of his ability kung pwede man magamit. If not I don’t want to feel different din. So we have to exert effort, kahit di natin alam ano talaga yan we have to our best” sabi ni Fred.

“Pero he is a good child, nakita mo naman ginawa niya diba? Nilayo niya si Amy para di makita yung pagsampal” sabi ni Teresa. “Oo nga, but in the end she still saw it. That is why I think he is acting that way now” sabi ni Fred.

Tumabi ang mag asawa sa anak nila, napayuko si Kiko at biglang humagulgol. “Anak, bakit ka umiiyak?” tanong ni Fred at nagulat si Teresa at tumaas ang kilay. Sumenyas si Fred at sabi siya ang bahala.

“Tell me why you are crying anak” ulit niya. “Daddy nakita parin ni Amy. Sinubukan ko stop para di siya umiyak” sabi ni Kiko sabay punas sa luha niya. “Nakita mo ba na iiyak siya nung hinawakan mo siya?” hirit ng tatay niya. “Opo” sagot nung bata.

“Anak makinig ka sa akin ha. You are normal pero God gave you a special power” sabi ni Fred at biglang nagliwanag ang mukha nung bata. “Superhero ako?” tanong ni Kiko at natawa yung mag asawa. “No anak, pero alam mo ba konti lang ang nabibigyan ng power na katulad mo” sabi ng tatay niya. “Superhero ako?” kulit ni Kiko.

“Oo anak pero kailangan mo pa magtraining at di mo dapat gamitin ang powers mo lagi kasi baka maubos” sabi ni Teresa at nagulat si Fred. “Pero mommy di ko naman makontrol basta pag hold ko ng hand nakikita ko na lahat” sabi ng bata. “Kasi anak bata ka pa, that is why kailangan mo magtraining pa para makontrol mo power mo para di maubos” paliwanag ng mommy niya. “Oo at kailangan mo malaman ano gamit ng powers mo” kontra ni Fred at tumaas ang kilay ng asawa niya.

“Superhero nga ako pero umiyak parin si Amy. Ginawa ko naman para di niya makita pero nakita parin niya” sabi ni Kiko. “Anak lesson yan, siguro di mo pa ito maiintindihan ngayon pero I will explain it. You see anak yang nakikita mo is like a movie, ikaw nanonood ka lang. Parang cartoons, maupo ka lang at manood at di mo siya pwede palitan. Lahat ng makikita mo gamit ang powers mo di mo na pwede ibahin, ang tawag diyan anak ay fate” sabi ni Fred at tinignan siya ng anak niya.

“Pero daddy sa cartoons lagi naman panalo ang good e” sabi ng bata at napakamot yung mag asawa. “Oo kasi cartoons yon, iba yung real life na anak” sabi ni Teresa at lalong nalito ata yung bata.

“Ganito anak, yung nakikita mo gamit powers mo mangyayari at mangyayari na yan at di mo pwede palitan. Tignan mo nangyari, you tried but still umiyak si Amy” sabi ni Fred at napasimangot yung bata. “That is a lesson anak, that you cannot change what will happen but ang important is what you do after. If only naiwan pa si Amy e di sana pwede mo siya pasayahin para di na lalo umiyak” sabi ng nanay niya.

“Ahhhh…kasi alam ko na magiging sad siya at kahit ano gawin ko magiging sad talaga siya?” tanong ni Kiko. “Tama anak” sabi ni Teresa. “Oo nga dapat di sila umuwi agad tapos naglaro sana kami para di na siya sad” kwento ng bata at nakahinga ng maluwag ang mag asawa at napangiti.

“Do you undertand now anak? That you cannot change what is set to happen. Kasi kahit ano gawin mo mangyayari at mangyayari talaga. Tignan mo tatay mo diba? Sabi mo wag tatayo sa ilalim ng puno, umalis nga siya pero nung kukuha ng picture nandon ulit kaya anong nangyari anak?” banat ni Teresa. “Bukol!!! Dugo!!!” sigaw ni Kiko at nagtawanan ang mag ina at napakamot si Fred.

“Pero ano ginawa ni mommy pagkatapos? Ginamot ang sugat ni daddy diba? Para din a umiyak si daddy diba?” dagdag ni Teresa. “Hoy di ako iya..” sabi ni Fred pero nakurot siya bago pa siya makatapos. “Oo nga di na ako umiyak” sabi nalang niya at natawa yung bata.

“Pero pano kung talagang bad yung nakita ko, wala na talaga ako magagawa?” tanong ni Kiko. “Hmmm anak you can try pero wag masyado. Siguro you may succeed now pero kung talagang nakatakda na mangyayari ay makakahanap ng paraan ang tadhana para mangyari yon” paliwanag ni Fred at humawak sa ulo ang bata. “I don’t undertand daddy e” reklamo ni Kiko at tumawa yung mag asawa.

“Hay naku anak if you think tama gagawin mo at makakatulong sige lang. If you cannot avoid something from happening just let it happen. Just be there for that someone after nalang para di na sila sad” sabi ni Teresa.

“E di talagang papayag ka mag ice cream tayo now?” tanong ni Kiko. “Hmmm nakatakda ata yan e ano pa magagawa ko. Pero not too much kasi gabi na” sabi ni Teresa sabay tayo. Natuwa naman si Kiko at kiniliti siya ng tatay niya. “Nakita mo ba talaga yun anak?” tanong ni Fred.

“Hindi po” sagot ng bata sabay tumawa. “Narinig ko yon!!!” sigaw ni Teresa at biglang nagkatinginan yung mag ama.

“Patay” bigkas ni Kiko at lalo pa nagtawanan ang mag ama.

Tuesday, April 20, 2010

Sa Aking Mga Kamay Prologue


SA AKING MGA KAMAY BOOK 1 EBOOK
NOW AVAILABLE
***REMASTERED E-BOOK for COLLECTORS***









SA AKING MGA KAMAY PLUS

- SA AKING MGA KAMAY BOOK 1
-MISADVENTURES OF KBJ: HISTORY OF KIKO MONSTER







SA AKING MGA KAMAY


By Jonathan Paul Diaz

(THIS IS JUST A SHOWCASE COPY OF THE STORY)



Prologue

Malakas ang sinag ng araw, walang ulap sa kalangitan at mahalimuyak ang simoy ng hangin sa hardin. Kahit saan siya lumingon kay daming magagandang bulaklak, hindi naman niya hilig yon ngunit siya ay naakit sa kulay at ganda nila.

“Francis?” may tumawag sa pangalan niya at agad napalingon yung binata. Sa harapan niya isang magandang dilag na nakasuot ng pink shirt ngunit may simangot sa kanyang mukha. “Michelle…bakit? Ano nangyari?” tanong niya.

“Upo tayo saglit at mag usap tayo” sabi ng dalaga at sa malapit na bench sila nagtungo. Pagkaupo nila napansin ni Francis ang luha na dumadaloy sa mukha ng babae. “Ano nangyari? May problema ba?” tanong niya. Di sumagot si Michelle at nang haplusin ni Francis ang likod niya ay sinaway niya ito. “Wag please” hiling niya.

“Tell me what’s wrong. Bakit ka umiiyak?” tanong ng binata. Dahan dahan humarap si Michelle sa kanya at hinila ang isang kamay ng binata para mahawakan. “Kiko…wag ka sanang magagalit sa akin” bulong ng dalaga at lalong tumulo ang kanyang luha. Kinakabahan na si Kiko, hinawakan niya ng mahigpit ang kamay ng dalaga.

“Sige ano ba yon?” tanong niya. “Kiko…mahal kita sana maniwala ka…pero Kiko may nahanap na akong iba” bigkas ni Michelle at dahan dahan niya tinignan ang binata. Tila nanigas si Kiko, nanghina ang mga kamay at napabitaw sa kamay ng dalaga. Mga labi niya nanginginig at may matinding kirot sa dibdib na naramdaman.

Ngumiti lang si Kiko at niyuko ang ulo. “Kiko sorry talaga” sabi ni Michelle. “Okay lang” sagot ng binata at may isang luha na dumaloy sa kanyang pisngi. “Kiko I am really sorry” sabi ng dalaga at tahimik nalang ang binata ngunit napapanatili ang ngiti sa kanyang mukha. “Say something please” sabi ni Michelle pero tuluyan nang bumitaw ang mga kamay ni ng binata. Ilang minuto din siya nagpaliwanag pero di gumagalaw si Kiko, nanatiling nakayuko ang ulo at din a tumigil ang pagpatak ng mga luha niya sa damuhan.

“I am so sorry Kiko” bulong ni Michelle sabay humalik sa pisngi ng binata. Tumayo siya at tinignan muli ang binata saka tumalikod at naglakad palayo.

“Kiko!!! Kiko!!! Wake up!!!” sigaw ng nanay niya at agad binangon ang natutulog na bata na umiiyak. Gumising ang bata at yumakap sa nanay niya, agad pumasok sa kwarto ang tatay niya para tignan kung anong nangyayari. “What happened?!” tanong niya.

“Our baby had a bad dream” sabi ng kanyang asawa. Hinaplos ng ama ang ulo ng kanyang anak saka pinunasan ang mga luha sa kanyang mga mata. “Tahan na anak nandito kami ng mommy mo. Birthday mo pa naman today and you are crying early in the morning” sabi niya. “Hayaan mo na he had a bad dream, Kiko what was your dream about?” tanong ng nanay niya.

Naupo sa kama ang bata at napakamot sa ulo, humawak sya sa kanyang dibdib pagkat ramdam niya parin ang kirot mula sa kanyang panaginip. Nakwento niya sa kanyang mga magulang ang lahat, pagkatapos nagkatinginan ang mag asawa sabay nagtawanan. “Diyos ko anak you are only five years old tapos ganyan na ang dream mo? Don’t worry anak its just a dream okay? Cheer up now kasi we have a surprise for you” sabi ng nanay niya.

Humawak si Kiko sa kamay ng kanyang nanay at bigla siyang napapikit at napangiti. “Binili niyo ako ng PSP!” sigaw niya sa tuwa at nagulat ang kanyang mga magulang. “Did you tell him?” tanong ng nanay at napanganga ang kanyang asawa. “I did not” sagot niya. “Then how did he know?”

“Tapos magcook ka ng brownies at luto ka ng spaghetti. Tapos may leche flan, tapos dadating sina lolo at lola” bigkas ni Kiko sabay nginitian ang kanyang mga magulang. Yumakap si Kiko sa kanyang ama at hinalikan ito sa pisngi, “Daddy wag mo na fight yung neighbor ha. Wag ka magalit sa kanya” sabi ng bata at napatingin ang mag asaw sa kanilang anak. “Bakit ako magagalit sa kapitbahay anak?” tanong ng ama niya. “Basta daddy wag ka magalit kasi di naman niya sadya” sabi ni Kiko sabay bumaba sa kamay at hinila ang mommy niya.

“Mommy nalagyan mo ba cheese yung pancake?” tanong ni Kiko. “Anak, I didn’t cook pancakes for breakfast, I cooked you favorite bacon” sabi ng mommy niya. “E mommy ayaw ko kumain ng sunog e” sagot ng bata at biglang napasigaw ang nanay niya. “Oh my God! Nakalimutan ko niluluto ko!” sabi niya at biglang tumakbo palabas ng kwarto.

Napasandal sa dingding si Fred at pinagmasdan ang anak niya na nagkakalkal ng mga laruan. “Kiko, bakit mo nasabi na magagalit ako sa kapitbahay?” tanong niya. Tumayo ang bata at lumapit sa ama niya, “Nakita ko” sagot niya. “Nakita mo? Ano ibig mo sabihin? Remember Kiko its not good to tell lies” sabi ni Fred.

“Di ako nag lie dad, nakita ko e” pilit ng bata. “Paano mo nakita at saan?” tanong ni Fred at nginitian siya ng anak niya. “Di ko alam po basta nakita ko lang siya dito” sagot ni Kiko sabay turo sa ulo niya. Nalilito si Fred at di maintindihan ang nangyayari, niyakap niya anak niya at pinisil ang pisngi. “Anak are you okay? Did you hit your head somewhere?” tanong niya. “Hindi po daddy pero ikaw mamaya magkakabukol ka” sabi ng bata sabay tawa. “Hay naku halika na nga sa baba, happy birthday Kiko” sabi ni Fred sabay humalik sa anak niya.

Ilang oras lumipas at nagsidatingan na ang mga bisita sa kanilang bahay. Ang nanay ni Kiko na si Teresa ay abala sa kusina ngunit tinutulungan siya ng mga kapatid niya at nanay. “Hay naku alam niyo ba Kiko woke up from a nightmare. I heard him crying so pinuntahan ko agad. Nakakatawa kasi ang dream niya daw may nakikipag break sa kanyang girl” kwento niya at nagtawanan ang mga babae. “Five years old tapos ganyan na panaginip niya, ano ba tinuturo niyo sa apo ko?” tanong ng nanay niya at lalo sila nagtawanan.

“Napaka weird kasi he was really crying at ramdam na ramdam niya ata yung sakit. Anyway after that nahulaan niya yung gift naming for him and he even predicted yung mga handa except for one, wala naman leche flan” sabi ni Teresa. “Ate, nagdala kaya ako ng leche flan, nilagay ko agad sa ref” sabi ni Shiela na kapatid niya. Nagulat si Teresa at agad tinignan ang laman ng ref, nakita niya ang apat na lalagyan ng leche flan kaya bigla siyang kinilabutan. “Diyos ko ano nang nangyayari sa anak ko?” bigkas niya.

“Hay naku sister, relax ka lang. Normal lang yan sa tao minsan. Its called premonition. Alam mo naman na utak natin, actually we all can do that pero rarely. Pero meron talagang mga tao na lampas sa ten percent ang pag gamit sa kanilang utak. A normal person uses only ten percent of their brain. Mga genius daw lampas ten percent, kasama na doon yung mga may psychic abilities”

“But even with ten percent everyone does have premonition naman” paliwanag ni Shiela. “So ibig mo sabihin ngayon lang yan?” tanong ni Teresa. “Teka ngayon lang ba nangyari ang ganyan?” sumbat ng nanay niya. “Opo ngayon lang” sagot ni Teresa. “E di normal premonition lang yan, sus don’t worry about it na Kiko will be okay” sabi ni Shiela at medyo nakahinga ng maluwag si Teresa.

Medyo nakakaangat sa buhay ang pamilya nila, malaki ang bahay nila at sa hardin naganap ang party. Magulo sina Kiko at mga pinsan niyang naghahabulan sa paligid kahit tinatawag na sila para kumain. “Kiko come on lets eat already. Come on so your cousins will follow you” sabi ni Fred at biglang tumigil ang anak niya sa tapat. “Daddy wag ka tatayo diyan” sabi ng bata. “Bakit naman?” tanong ng tatay at muling tumakbo ang anak niya. “Bukol ka!” sigaw niya.

Napalingon sa paligid si Fred, may puno nga doon kaya napatingala siya at wala naman nakitang sanga o ibang bagay na pwede mahulog sa kanya. Natawa nalang siya at nagtungo sa lamesa kung saan binuhat niya anak niya. “Wait before you blow your candles everybody has to sing” bigkas niya. Masaya ang lahat na kumain, at lumipas ang ilang minuto naisipan ni Fred na kumuha ng litrato.

Tumayo siya sa tabi ng puno, paatras ng paatras para makuhanan ang lahat. “O everybody look at me!” sigaw niya. Napansin ni Fred na nakasimangot si Kiko, “Anak smile naman diyan!” sabi niya. “Ang kulit mo daddy!” sigaw ng bata at mula sa langit may pabagsak na maliit na piraso ng kahoy at tumama ito sa noo ni Fred.

Lahat nagsigawan nang nakita nilang may dugo na dumaloy mula sa kanyang noo. Tumakbo si Teresa para punasan ang dugo pero si Fred galit na galit na sumigaw. Mula sa bakod may umakyat para sumilip, “Oh my God pare, sorry talaga. Nagtataga ako ng kahoy biglang lumipad” sabi ng kapitbahay nila. “Anong sorry?!!! Nakikita mo ba tong nangyari? Ano kung anak ko yung natamaan? Ha!!! Halika nga dito!!!” sigaw ni Fred.

Tumakbo si Kiko at humawak sa pantalon ng tatay niya. Napatingin si Fred sa baba at nakita ang maamong mukha ng anak niya. “Daddy…” bigkas ni Kiko at bigla niya naalala ang hiling nung bata sa kanya nung umaga. Huminga ng malalim si Fred at tinignan ang kapitbahay niya. “Okay na pre, aksidente naman e. Sa susunod ingat nalang” sabi niya.

“Oo pare, sorry talaga pare. Siya nga pala Happy Birthday Kiko, sorry wala si Layla e nandon sa lola niya” sabi ng kapitbahay. “O pre mukhang mag isa ka why don’t you join us” sabi ni Fred. “Ah hindi na pare, kumain na ako e” sagot nung lalake. “Sus pare okay lang yung nangyari, sige na pare wag mo naman tanggihan imbitasyon ko” pilit ni Fred at pumayag din ang kapitbahay nila.

“Hoy ano binabalak mo?” bulong ni Teresa habang nilalagyan ng band aid ang noo ng asawa niya. “Mommy wag ka mag alala di na sila fight. Mag iinuman lang sila ni daddy at lolo” sabi ni Kiko sabay tumakbong pabalik sa lamesa.

“Ah ganon? Inom? Ano sinabi ko sa iyo tungkol sa pag iinom?” sabi ni Teresa at tumaas ang mga kilay niya. Napakamot si Fred at napangisi, “Labs naman, may okasyon e. Ngayon na nga lang ulit e at kasama naman daddy mo” palusot ng asawa niya. “Uhuh, saan mo tinago yung bote?” tanong ni Teresa. “Naman o maliit na bote lang yon labs. Konti lang talaga” makaawa ni Fred.

Huminga ng malalim si Teresa at pumayag, napatingin siya sa lamesa at nakita si Kiko na tumatawa. “Lahat ng sinabi ng anak natin today came true” bulong ni Fred. “Oo nga e” tanging sagot ng asawa niya. “Di ka ba worried?” tanong ni Fred. “Well sabi ni Shiela na everyone experiences premonition. Don’t worry ngayon lang naman e tulad ng pag iinom mo” sagot ni Teresa at biglang humalik ang asawa niya sa kanya.

“Oo nga maybe its just for today” sabi ni Fred. “Ano? Yang pag iinom mo maybe its just for today? Ganon?” tanong ni Teresa at tumawa yung dalawa. “No, yung premonition na yan, sabi ko its just for today” paliwanag niya. Inakbayan niya asawa niya sabay pinagmasdan nila ang kanilang anak.

Si Kiko humawak sa kamay ng lolo niya at bigla itong humalakhak ng malakas. “Akin na yung gift mong pera sa akin lolo. Akin na yung pera ko!!!” sigaw niya at lahat ng tao ay nagtawanan.



SA AKING MGA KAMAY BOOK 1 EBOOK
NOW AVAILABLE
***REMASTERED E-BOOK for COLLECTORS***









SA AKING MGA KAMAY PLUS

- SA AKING MGA KAMAY BOOK 1
-MISADVENTURES OF KBJ: HISTORY OF KIKO MONSTER



Saturday, April 10, 2010

Earth Angel


Earth Angel

by Paul Diaz

Heaven sent a being, as a human you were to be
Your true form remains hidden, i pity those who could not see
Overflowing kindness and a heart that is true
Walking among us mortals an angel that is you


Intelligent and well mannered you were raised to be
But a much more fitting adjective would be extraordinary
As you spread your wings to a confined space they let you fly
Hidden within your smile, is the hope to reach the sky


Then one day with courage to the clouds you flew
You obtained true happiness a feeling that you never knew
Even for a short stint you knew this is where you had to be
High above the clouds so happy and free


To the land you return with true happiness in tow
Everything did change and your escapade they did know
They say you did wrong and you defend with your might
They never did listen, since when were you right?


What they want is important and not what you really feel
Both hands in shackles and the loss of free will
They threaten to cut your wings and to take the sky away
What you want will always be wrong, all you can do is obey


Grounded angel save your wings and do surrender
You shall be free one day and the sky is there forever
Earthly angel please do wipe the tears on your face
The pain you feel now will be erased one day by the sky's warmly embrace


I hope you never forget and always keep remembering
That same happy feeling that tomorrow may once again bring
For now you are sad but soon your smile they would see
A smile not of happiness, but a mark of your enslavery


...the sky bleeds...

...and yet it waits...



My journey continues here

BLEEDING SKY