Bespren
By Jonathan Paul Diaz
BESPREN: PIPOY AND ANNIKA (Complete)
E-book
Pdf format
25 Chapters
262 pages
Complete Story
500 pesos
(THIS IS JUST A SHOWCASE COPY OF THE STORY. IF YOU WANT TO READ THE WHOLE STORY PURCHASE THE COMPLETE EBOOK)
MISSING CHAPTERS SHALL BE RELEASED WITH THE SALE OF THE COMPLETE EBOOK
Sa isang private residential area sa Maynila malalayo ang agwat ng bawat bahay maliban sa dalawa. Isang maaliwalas na umaga may isang sasakyan na tumigil sa tapat ng isang bahay na matagal nang walang nakatira. Lumabas sa kotse ang isang babae at pinagmasdan ang bahay, ilang saglit pa may dumating din na dalawang cargo van at nagsimula na sila magbaba ng kagamitan.
Nagbukas ang pinto ng kapitbahay at may lumabas na mag asawa, lumapit yung dalawa at nilapitan ang bagong lipa. “Hello, good morning miss beautiful!” sabi ng lalake at bigla siyang siniko ng asawa niya. “Pepito! Miss pasensyahan mo na tong asawa ko may pagkapilyo e, ako pala si Eunice at eto naman ang asawa kong si Pepito. Ikaw ba yung nakabili nitong bahay?” sabi ni Eunice at napangiti yung babae. “Oo, ako pala si Aika and my daughter is inside the car sleeping” sagot ng babae.
“Wow may kapitbahay narin kami sa wakas, so nasan yung asawa mo?” tanong ni Eunice at napasimangot si Aika. “Its just the two of us” sagot niya. “Oh sorry ha” sabi ni Eunice at ngumiti lang si Aika. Biglang nagbukas ang pinto ng kotse at may batang babae lumabas, hawak hawak niya ang laruan na manika niya at agad ito tumakbo sa kanyang mommy. Nagtago yung bata sa likod ng mga paa ni Aika at pasilip silip ito kina Eunice. “Ay ang cute naman niya, at kamukhang kamukha mo” sabi ni Eunice.
“Annika, say hello to our neighbors anak” sabi ni Aika pero kumapit ang bata sa mga paa at nagtago. “Teka may anak din kami tawagin ko lang kasi naglalaro siya sa likod” sabi ni Pepito at umalis siya.
“Eunice okay ba dito sa lugar na ito, parang nakakatakot kasi ang lalayo ng agwat ng bahay” sabi ni Aika. “Oh safe dito, four years na kami dito and so far walang problema” sagot ni Eunice. Ilang sandali pa at bumalik na si Pepito kasama ang kanilang anak na lalake. “Wow, magkamukha din pala sila” sabi ni Aika at tumawa si Eunice. “How old is he?” tanong ni Aika. “Four years old” sabi ni Eunice at nagulat si Aika. “Four years old? Matangkad siya ha, four years old din itong si Annika e” sabi ni Aika.
“Eto ang anak namin si Pipoy” sabi ni Pepito at sumilip si Annika at nginitian siya ni Pipoy. Ngumiti din si Annika pero muling nagtago sa likod ng mommy niya. “Pipoy meet Annika, anak sige na don’t be shy na. Kapitbahay natin sila starting today” sabi ni Aika pero nahihiya talaga ang bata. “Pasensya na kayo ha talagang mahiyain itong anak ko” sabi ni AIka.
Lumapit si Pipoy kay Aika at kinalbit si Annika, “Gusto mo laro tayo sa likod, eto o basketball. Pero maliit lang yung ring kasi maliit pa daw ako sabi ni daddy. Gusto mo turuan kita maglaro?” sabi ni Pipoy at lumapit sa kanya si Annika at napatingin sa mommy niya. “Sige anak go play with Pipoy” sabi ni Aika at inabot ni Annika ang manika niya kay Pipoy at kinuha naman niya ang bola. “Halika na dito sa likod, tara na” sabi ni Pipoy at sumunod sa kanya si Annika.
“Popoy” sabi ni Annika at napakamot si Pipoy. “Pipoy hindi Popoy” sagot ni Pipoy at tumawa si Annika. “Pipoy” sabi ni Annika at tumawa si Pipoy, “Tama, halika na” sabi ng batang lalake at tumakbo sila papunta sa likod ng bahay.
Halos maluha si Aika sa nakita niya, “Sorry, ngayon ko lang nakitang ganyan anak ko, she is so shy and does not easily trust anyone pero…yeah I think we are going to alright here” sabi nya.
Naging close ang dalawang pamilya lalo na si Annika at Pipoy. Si Aika ay hard woking kaya laging wala sa bahay kaya si Annika parating nakina Pipoy. After six months napromote si Aika at kinakailangan niyang magtrabaho abroad. Malaking opportunity ito para sa kanya, magiging ten times ang sahod niya pero mawawalay siya sa kanyang anak. Isa pang malaking problema ay wala silang kamag anak na pwede niya pag iwanan kay Annika.
Isang gabi sa bahay nina Pipoy, naghugas ng pinggan si Pepito after dinner habang si Aika at Eunice nag aayos ng extra room. “Eunice sigurado bang okay lang makitira dito si Annika?” tanong ni Aika. “Oo naman, alam mo we planned on having another child sana, gusto ko din girl. We have been trying after Pipoy pero minamalas ata kami. Itong room sana for our baby girl kung meron pero wala naman so dito na si Annika” sabi ni Eunice. “Sayang din kasi yung pera, if I can just work for a few years and save para sa future ni Annika. Then kahit mag business nalang ako after that, are you sure okay lang?” sabi ni Aika.
“Ano ka ba? Oo naman, we will take care of Annika. At magbabakasyon ka naman every year e. Don’t worry Aika we will treat Annika as if she was our own child. You don’t have to worry about anything and remember ginagawa mo yan para sa kanya. Kailangan talaga ng sakripisyo minsan and I know itong klaseng sakripisyo ang pinakamahirap sa lahat kasi mawawalay ka sa anak mo” sabi ni Eunice at namuo na ang mga luha sa mata ni Aika.
Biglang pumasok si Annika sa kwarto at tinignan ang mommy nya. “Anak napag usapan na natin ito diba, sabi ni Tita Eunice this will be your room while wala ako. Pero every week titira din kayo sa house natin at may room din don si Pipoy” sabi ni Aika. “Ayaw ko dito” sabi ni Annika at nagulat si Aika. “Bakit Annika? Ayaw mo ba yung color ng room? Pwede natin palitan” sabi ni Eunice.
“Ayaw ko dito. Gusto ko don sa room ni Popoy” sabi ng bata at nagtawanan ang dalawang matanda. “Okay din naman malaki room ni Pipoy e, we can put another bed doon” sabi ni Eunice kaya inantay nila si Pepito para malipat niya ang kama sa kwarto ni Pipoy.
“Pipoy makikikwarto si Annika dito is that okay?” tanong ni Eunice sa anak niya. Bumangon si Pipoy at tinignan si Annika, “Okay lang” sagot niya at muling nahiga. Inayos ni Pepito ang kamang isa pero umakyat si Annika sa kama ni Pipoy, “urong ka…tabi tayo” sabi ni Annika. “Dun ka sa may wall baka mahulog ka” sabi ni Pipoy kaya sumiksik si Annika sa dulo. Kinumutan ni Pipoy si Annika at yumakap si Annika sa kanya. “Good night” sabi ni Annika at pinikit niya ang kanyang mga mata.
Napangiti ang mga magulang nila at nagpasya nang lumabas ng kwarto, pinatay nila ang ilaw at biglang sumigaw si Annika. “Wag patay ilaw!” sigaw niya. “Wag kang matakot nandito ako” sabi ni Pipoy. “Sige” sagot ng batang babae at sinara na ng magulang nila ang pinto.
“Now I know she will be okay” bulong ni Aika sabay napayakap siya kay Eunice.