Kayamanan
by Paul Diaz
Akoy sumisisid sa ilalim ng dagat upang mangisda
Ninanais mapunan ang kumakalam na sikmura
Madilim ang gabi ngunit di ako natinag
Nangangarap na makabingwit kahit iisang dalag
Wala ako makita kaya nagpatuloy sa pangangapa
Mga isday madulas at akoy nawawalan ng pag asa
Sa gitna ng dilim may napansin akong kuminang
Isang perlas na katumbas ay lahat ng isda sa karagatan
Perlas ay aking inuwi at kay tagal tinitigan
Napuno ang isip ko ng mabibili nitong kayamanan
Di ko kaya ipalit at perlas ay itinago
Kalam ng aking sikmura biglang umatikabo
Akoy namalimos at akoy nabiyayaan
Pagkain na sapat upang araw ay masilayan
Akoy naglakbay perlas nakatago sa kamao
Hayaan nang akoy masaktan wag lang mawala ito
Isang araw akoy napagod at perlas pinagmasdan
Gaganda ang aking buhay pag itoy naging kayamanan
Sawa na ako sa bukay ko at nawalan ng gana
Tanging perlas na hawak ang nagbibigay pag asa
Akoy napaisip kung ano ang aking silbi
Sa mundong malupit at di nakakaintindi
Akoy nanalangin at kay daming katanungan
Sagot ni bathala, dalagang puno ng kabaitan
Marikit na dalaga puso koy tumibok
Kaakit akit na mata at kay haba ng buhok
Isang ngiti niya lang lahat ng problemay nawala
At ang ngiti na yan ang lagi kong gusto makita
Naalala ko na kung bakit buhay akoy nasira
Dahil din ito sa isa pang dalaga
Puso koy niyurak niya at akoy tumamlay
Ngunit akoy nanatiling huminga at nagtuloy ang buhay
Sa dalagang kay bait akoy muling napaibig
Unti unti nanumbalik tunay na kulay ng daigdig
Sa bawat tinig niya puso koy kinakantahan
Ngiti niyang kay tamis tiyak na siyay pag aagawan
Lalo kong ikinatuwa nang akoy ibigin niya
Buhay koy nanumbalik sa dati nitong sigla
Akoy tumingala sa buwan at mga bituin
O bathala higit siya sa aking panalangin
Bawat hinga ko sa kanya inaalay
Hindi ako kumpleto pag wala ka sa aking buhay
Marikit na dilag akoy iyong pakinggan
Ikay mamahalin ko magpakailanman
Perlas sa aking kamay muli kong sinilayan
Ngayon alam ko na kung bakit ayaw ko ito bitawan
Perlas na itoy sa singsing maninirahan
Isusuot ko sa daliri niya isang araw sa simbahan
Ngayon alam ko na ang tunay na kayamanan
Yaman na di nabibili at di natutumbasan
Buhay ko sa kanya tangi kong maiaalay
Siya lang ang tanging yaman na
kailangan ko sa aking buhay
by Paul Diaz
Akoy sumisisid sa ilalim ng dagat upang mangisda
Ninanais mapunan ang kumakalam na sikmura
Madilim ang gabi ngunit di ako natinag
Nangangarap na makabingwit kahit iisang dalag
Wala ako makita kaya nagpatuloy sa pangangapa
Mga isday madulas at akoy nawawalan ng pag asa
Sa gitna ng dilim may napansin akong kuminang
Isang perlas na katumbas ay lahat ng isda sa karagatan
Perlas ay aking inuwi at kay tagal tinitigan
Napuno ang isip ko ng mabibili nitong kayamanan
Di ko kaya ipalit at perlas ay itinago
Kalam ng aking sikmura biglang umatikabo
Akoy namalimos at akoy nabiyayaan
Pagkain na sapat upang araw ay masilayan
Akoy naglakbay perlas nakatago sa kamao
Hayaan nang akoy masaktan wag lang mawala ito
Isang araw akoy napagod at perlas pinagmasdan
Gaganda ang aking buhay pag itoy naging kayamanan
Sawa na ako sa bukay ko at nawalan ng gana
Tanging perlas na hawak ang nagbibigay pag asa
Akoy napaisip kung ano ang aking silbi
Sa mundong malupit at di nakakaintindi
Akoy nanalangin at kay daming katanungan
Sagot ni bathala, dalagang puno ng kabaitan
Marikit na dalaga puso koy tumibok
Kaakit akit na mata at kay haba ng buhok
Isang ngiti niya lang lahat ng problemay nawala
At ang ngiti na yan ang lagi kong gusto makita
Naalala ko na kung bakit buhay akoy nasira
Dahil din ito sa isa pang dalaga
Puso koy niyurak niya at akoy tumamlay
Ngunit akoy nanatiling huminga at nagtuloy ang buhay
Sa dalagang kay bait akoy muling napaibig
Unti unti nanumbalik tunay na kulay ng daigdig
Sa bawat tinig niya puso koy kinakantahan
Ngiti niyang kay tamis tiyak na siyay pag aagawan
Lalo kong ikinatuwa nang akoy ibigin niya
Buhay koy nanumbalik sa dati nitong sigla
Akoy tumingala sa buwan at mga bituin
O bathala higit siya sa aking panalangin
Bawat hinga ko sa kanya inaalay
Hindi ako kumpleto pag wala ka sa aking buhay
Marikit na dilag akoy iyong pakinggan
Ikay mamahalin ko magpakailanman
Perlas sa aking kamay muli kong sinilayan
Ngayon alam ko na kung bakit ayaw ko ito bitawan
Perlas na itoy sa singsing maninirahan
Isusuot ko sa daliri niya isang araw sa simbahan
Ngayon alam ko na ang tunay na kayamanan
Yaman na di nabibili at di natutumbasan
Buhay ko sa kanya tangi kong maiaalay
Siya lang ang tanging yaman na
kailangan ko sa aking buhay
