sk6

Sunday, May 24, 2009

Chapter 10: Thinking About You

Chapter 10: Thinking About You

Sembreak na at nagkita kita ang magbabarkada sa school, magkasama si Pipoy at Anne samantala kasama ni Annika ang girls habang inaantay nila ang grupo nina Bobby na magtreat daw sa kanila. Napansin ng mga girls ang kakaibang ngiti sa mukha ni Annika habang pinapanood niya sina Pipoy.

“Sis parang naka move on ka na ata” sabi ni Elle at tumawa lang si Annika. “Of course, I am happy for my bestfriend. Happy din naman siya for me so lahat dapat happy” sagot ni Annika at nagulat ang lahat pati ang mga boys na kadadating lang galing sa computer shop. “E bakit dati parang ewan ko ba, may nangyari ba sa inyo? O nag usap ba kayo ng masinsinan?” tanong ni Vem at natawa ulit si Annika at namula ang mukha niya.

“Ah basta okay na ang lahat nothing to worry about” sabi ni Annika. Nakisama na sa grupo sina Pipoy at Anne, dumating na din ang grupo nina Bobby na may dalang van, nagsiksikan sila lahat sa loob, mga boys sa likuran hang ang mga girls sa middle seat. Naupo si Annika sa gitna, sa kaliwa niya nakaupo si Anne at sa kanan niya sina Beverly at Ella. Naiitriga parin ang mga girls sa kakaibang kilos ni Annika kaya lahat nakatingin lang sa kanya.

“We kissed” sabi ni Annika at lahat ng girls nagulat pati si Anne napatingin sa kanya. Tinuro ni Anne si Bobby na nagmamaneho sabay turo kay Annika, napanganga si Annika saglit at ngumiti nalang. Akala ni Anne si Bobby ang tinutukoy ni Annika kaya kinurot niya tagiliran ni Annika at natawa nalang si Annika pero ang barkada niya alam na si Pipoy ang nahalikan niya.

Biglang tining si Annika kay Anne sabay bulong, “E kayo ni Pipoy?” tanong ni Annika at natawa si Anne at namula ang mga pisngi niya. “Hindi pa” sagot nya. “Bakit naman?” hirit ni Annika. Parang nahiya si Anne at napalingon saglit kay Pipoy, “Basta, saka na yan” bulong ni Anne at nagtawanan yung dalawa. “Uy pag nagkiss kayo kwentuhan mo ako ha” bulong ni Annika at bungisngis si Anne at nagholding hands pa sila. “Oo promise” sagot ni Anne at napangisi si Annika.

Sa likod ng van malakas ang music kaya di narinig ng boys ang pinag uusapan ng girls pero napansin din nilang parang masaya si Pipoy. “Pare share naman, ano ba meron?” tanong ni Sarry. “Pare nakiss mo na ba si Beverly?” tanong ni Pipoy at lumapit pa yung dalawa at lahat napatingin sa kanya. “Hindi pa..whoah don’t tell me pare kayo ni Anne…” sabi ni Sarry at ngumiti si Pipoy.

“Nope not her” sabi ni Pipoy sabay pasimpleng turo kay Annika at nanlaki ang mga mata ng boys. “Oh shet, di nga pare?” banat ni Vashty at tumawa si Pipoy. “Oo pare, basta it happened, five seconds ata…shet di ko maexplain e” sabi ni Pipoy at parang baklang nakilig ang mga boys. “Pano nangyari yon pare?” tanong ni Robert at nakwento na ni Pipoy sa kanila ang nangyari.

Sa harapan ng van nagsisiksikan ang mga dayo pero masaya si Bobby. “Pare buti naman naisipan mo ang ganito” sabi ni Benjie. “Tol di ako may pakana nito, si Pipoy pare nagsuggest nito” sabi ni Bobby. “So parang okay na kayo ni Pipoy” sabi ni Ryan. “Oo pare, okay naman siya e. Kalimutan niyo na yung basketball na yan, alam ko concerned lang siya kay Annika. Ganun din ako siguro pag nagkaboyfriend na younger sis ko” sabi ni Bobby. “E di pwede ko na ligawan sis mo, ano say mo kuya” biro ni Benjie at bigla siya siniko ni Bobby. “Tado ka twelve years old palang yon, subukan niyo lang pare sabi ko sa inyo” banta ni Bobby at nagtawanan silang tatlo.

Nakarating din sila sa hasyenda nina Bobby, lahat namangha sa laki ng lugar at nung bahay ng lolo at lola niya. Sinalubong sila ng pinsan ni Bobby na si Darwin at ang girlfriend niyang si Cherry. “O friends, sige may time pa bago lunch, sige you may go around” sabi ni Bobby at dumikit sa kanya si Annika. Nagsama sama sina Vashty, Robert, Benjie at Ryan na ikinagulat ni Annika. “Wow friends na sila?” tanong niya. “Oo may common thing, yung Dota, at least it’s a start diba?” sabi ni Bobby. “Oo nga e, never ko naimagine ito na magsasama ang barkada mo at barkada ko” sabi n Annika.

“Salamat kay Pipoy at siya nagtext sa akin at nag suggest, or should I say nagdemand nito” kwento ni Bobby at tumawa silang dalawa. “Di ko alam yon ah, he never told me” sabi ni Annika. “Okay si Pipoy, akala ko talaga nagseselos siya pero now I understand him. Pati ako aminin ko protective ako sa little sis ko e. So pag may friends siya na guys kahit na twelve palang siya medyo mainit ulo ko. Ganun din siguro si Pipoy at first, basketball aside I am starting to like him” sabi ni Bobby at tumawa si Annika. “Oy, anong like yan? Baka mamaya makita ko nalang kayo na ang magkaholding hands ha” biro ni Annika at tumawa silang dalawa.

Sa malayo magkaholding hands na naglalakad si Anne at Pipoy, naupo sila sa ilalim ng isang puno at pinagmasdan ang tahimik na pagdaloy ng tubig sa batis. “Grabe medyo feeling ko out of place parin ako” sabi ni Anne at nagulat si Pipoy. “Ano? Wag dapat, ako nga nag suggest nit okay Bobby e kasi lagi sila out of place sa barkada. I know dapat tayo lang o sila lang dapat ni Annika, pero you just cant get rid of your friends dahil may relasyon ka na” sabi ni Pipoy.

“Oo I know that, I am not taking you away from them naman diba?” tanong ni Anne. “Yep but I am bringing you to them” sagot ni Pipoy at natawa si Anne. “Pero aaminin ko Anne ha, medyo worried din kasi ako about Annika, look barkada ni Bobby panay lalake, di ko naman sinasabi na rapist sila o masamang tao, pero what if nga diba? At least sa barkada namin mix, so kahit sila nalang makibagay sa amin, ikaw no problem naman kasi schoolmates at naging magkaklase narin kayo nung iba diba?” tanong ni Pipoy. “I understand, mabait ka talagang kaibigan, pero alam mo talaga noon akala ko talaga kayo ni Annika e” kwento ni Anne at natawa si Pipoy.

“Talaga? Bakit mo naman nasabi?” tanong in Pipoy. “Hello! Like what ba? O eversince elementary lagi kayo sabay. Tapos highschool kayo parin pero napansin ko lang mag closer kayo at parang sweeter sa isat isa. Parang kung nasan ka nandon din siya or vice versa. So akala talaga ng marami kayo e” kwento ni Anne at tumawa lang si Pipoy.

“So there is nothing between you two that would make me jealous then?” tanong ni Anne. “Wala, we are just bestfriends and that is why gusto ko din na makilala mo siya maigi” sagot ni Pipoy at nagngitian sila. Sinundo ni Vashty si Pipoy at hinila niya ito, “Pare bakit?” tanong ni Pipoy. “Basta halika na…ay hi Anne pahiram saglit nitong boyfriend mo ha” sabi ni Vashty at pumayag naman si Anne.

Lahat ng boys nagtipon sa grounds kasama si Bobby na sinundo ni Ryan. “Alam ko may basketball court sila pero nakakasawa na basketball, maglaro tayo ng football. Tamang tama to, apat apat, pero mix kaya magkakampi si Pipoy, Bobby, Sarry at Darwin. Tapos kami naman nina Ryan, Benjie, at Robert” sabi ni Vashty at nag agree sila lahat. Pagkatapos mapagusapan ang rules ay nagsimula na maglaro ang boys habang ang girls naman nagsama sama sa isang sulok.

“Hay naku ang mga lalake talaga, animalistic” sabi ni Beverly at nagtawanan sila. “Tignan mo yang laro nila ay naku naghahanap lang sila ng ikakasakit ng katawan nila” sabi ni Vem. “Hindi ganyan lang talaga mag bonding ang lalake, lalo na first time nila magsama sama, parang sa aso nag aamuyan muna” banat ni Ella at lalo pa sila natawa. “Ano gusto niyo makita silang ganyan o napapanood niyo na nag aamuyan sila ng pwet?” hirit ni Ella at halos mamatay na sila sa tawa kaya natigil ang mga boys para lang tignan sila.

“Ano naman kaya ang tinatawanan nila?” tanong ni Bobby. “Hay pare wag mo na pansinin mga yan may sariling mundo sila” sagot ni Sarry. “Ay yung bagong face powder naging sticky face kow” pabaklang biro ni Pipoy at mga boys naman ang nagtawanan. “Ano ba bagay sakin na kulay ng nails?” banat din ni Robert at nagwala na sa tawa ang mga boys at lahat sila naglarong parang bakla. Nag enjoy ang mga girls sa kapapanood sa boys, magkatabi si Anne at Annika, pareho sila tumatawa, ang di nila alam iisang lalake lang ang pinapanood nila.

Natapos ang sembreak at balik eskwela na, dismissal at naglalakad sina Pipoy at Anne papunta sa paradahan. Bigla nalang binangga ni Pipoy si Anne at muntik na siya nadapa buti nalang nahawakan siya ni Pipoy. “Ano ba ginagawa mo?” tanong ni Anne at natawa si Pipoy. “Ah wala, sorry, na lose balance ako, sorry” palusot ni Pipoy pero ang totoo akala niya katabi niya si Annika.

Nagtuloy sila ng lakad at inakbayan ni Pipoy si Anne pero bigla siya tinignan nito at inalis ang kamay niya sa balikat. “Pipoy, diba sabi ko wag dito madaming tao baka may makakita lalo na malapit na tayo sa paradahan baka may kapitbahay kami” sabi ni Anne kaya napakamot nalang si Pipoy at napangiti. Nang nakasakay na si Anne at naglakad na pabalik si Pipoy, para siyang nangungulila, namiss niya tuloy si Annika.

Pagdating ni Pipoy sa sa kanila nakita niya si Annika sa harapan ng bahay nila at may kausap sa cellphone. Lumapit si Pipoy at nginitian siya ni Annika at sinenyasan na mag antay, narinig niya na kausap niya si Bobby pero bigla nalang niyakap ni Pipoy si Annika.

Nagulat si Annika at sinubukan pumiglas pero lalo hinigpitan ni Pipoy ang yakap niya, napatingin si Annika sa kaibigan nya at nakita niya na nakasara ang mga mata ni Pipoy. Pinatay ni Annika ang phone niya at yumakap din kay Pipoy. “Poy bakit, may problema ka ba?” tanong ni Annika. “Wala, namiss lang kita” sabi ni Pipoy at napangiti si Annika. “Gusto mo pasok tayo at gawan kita ng meryenda?” tanong in Annika. “Shhhh…ganito lang pwede?” sagot ni Pipoy at tumahimik si Annika at sinandal niya ang ulo niya sa dibdib ng kanyang kaibigan.

Sampung minuto sila nakatayo at nagyayakapan, bumitaw si Pipoy at nginitian niya si Annika. “Samalat” sabi niya at tinitigan niya at tinitigan siya ni Annika. “Ano ba may problema ka ba?” tanong ni Annika. “Wala talaga, I just missed you all of a sudden” sagot ni Pipoy at naglakad na siya pabalik sa kanila. “Oy Poy, kung may problema ka you can tell me” pahabol ni Annika. Tumigil si Pipoy at nilingon si Annika sabay nginitian, “Pag meron ikaw una makakaalam” sabi ni Pipoy sabay kaway. Pumasok na si Annika sa bahay habang si Pipoy tumayo sa may pinto nila at tinignan ang pinto nina Annika. “I just realized that she isn’t you” bulong niya sa sarili nya.

Huwebes ng dismissal ay naglalakad papunta sa paradahan sina Pipoy at Anne nang biglang umambon. Sumilong sila saglit at sabay pa nagbukas ng bag, naunang naglabas ng payong si Anne, “Hay kayong mga lalake tamad magdala ng payong e maliit lang naman at kasya sa bag” sabi ni Anne at di niya nakita na naglalabas narin si Pipoy pero di na niya tinuloy.

Hinawakan ni Pipoy ang payong at nagtuloy sila maglakad, tuloy ang pagsermon sa kanya ni Anne tungkol sa pagdadala ng payong pero tila nabingi siya pagkat naalala niya ang nakaraan kung saan siya ang nagbibigay ng sermon kay Annika tungkol sa same topic.

Pagsakay ni Anne sa jeep ay inabot niya ang payong kay Pipoy pero tumanggi ito. “E pano ka?” tanong ni Anne. “I will be fine, don’t worry” sagot ni Pipoy sabay ngiti. Umalis na ang jeep at nanatili si Pipoy sa waiting shed saglit hanggang sa makalayo ang jeep. Binuksan ni Pipoy ang bag niya at may dalawang payong sa loob, nilabas niya ang dilaw na payong na never pa nagamit, ito sana ang gusto niya ibigay kay Annika noon pero ayaw naman kunin ng kaibigan niya. Ginamit niya ang dilaw na payong saka naglakad na pabalik.

Samantala sa labas ng isang fastfood resto nagsilong si Bobby at Annika, gusto nang makauwi ni Annika pero lumakas ang ulan at walang dalang payong si Bobby. Wala magawa si Annika kundi maalala si Pipoy, laging handa ang kaibigan niya sa mga araw na ganito. Habang lumalakas ang ulan wala magawa si Annika kundi pagmasdan ang mga patak sa kalsada, kinakausap siya ni Bobby pero sadyan siyang nabingi at tanging ang patak ng ulan ang naririnig niya.

Mabagal ang lakad ni Pipoy at nakaabot na siya sa school nila, nilingon niya ang paligid at nagdasal na nandon si Annika pero wala ang kaibigan niya. Huminga siya ng malalim at tumingin saglit sa langit at nagpatuloy na ng lakad.

“Pangarap ko, sanay di tayo magkalayo. Ang tangi kong hinihiling ay ang pag ibig mo” kanta ni Pipoy sabay muling napatingin sa langit.

At that same moment nakatingin din si Annika sa langit at nagimula kumanta, “Umiikot ang mundo para sa akin at sa iyo, liliwanag ang lahat, pag ibig ay sapat, diba?” kanta niya at napatingin sa kanya si Bobby pero ngumiti lang si Annika.

“Kahit na umulan man o umaraw. Payong koy iyong maasahan. Di ka na mababasa ng ulan. Di ka na mababasa ng ulan” sabay nilang kinanta kahit na magkalayo sila. Sabay na sabay sa bawat bigkas akala mo kung magkatabi sila.

Agad tumakbo si Annika at nagpara ng taxi, iniwan niya si Bobby at umuwi na. Twenty minutes later nakarating siya sa kanila at eksaktong nakarating narin si Pipoy. Binuksan ni Pipoy ang pinto ng taxi at pinayungan si Annika. Napangiti sila sa isat isa at wala pang salita sabay sila bigla kumanta.

“Di ka na mababasa ng ulan…ella ella ella” sabay nagtawanan sila. Umakbay si Pipoy kay Annika at naglakad lakad sila sa ilalim ng ulan, tila sumabay ang panahon at sumilip ang araw at tumila ang ulan. Binaba ni Pipoy ang payong at sabay sila napatingin sa langit.

“Ala na eh eh eh eh, ala nang ulan eh eh eh” kanta ni Pipoy at tawa ng tawa si Annika. “Ako naman nakamiss sa iyo” sabi ni Annika at ngumiti si Pipoy at binangga si Annika. Bumawi si Annika at napalakas ang pagbangga niya kay Pipoy. Acting naman si Pipoy na napatapis at lalo natawa si Annika.

“Poy…I really missed you”

“Kasi di ako siya, at di ikaw siya” biro ni Pipoy at tawa sila ng tawa.


(itutuloy...sensya na nagloloko pc ko)